Dit weekend verscheen er een recensie van mijn nieuwe boek in de Nederlandse kwaliteitskrant Trouw.
Ik ben er een paar dagen later nog altijd dolgelukkig mee. (klik op de afbeelding om te vergroten)
Fantastische recensie van ‘Hersenorkaan’ in Trouw
Muzikant Guy Swinnen en ‘Hersenorkaan’
Na thuisstad Tielt vorige vrijdag, volgt een tweede soort boekvoorstelling, in mijn geliefde Oostende. Guy Swinnen en ik praten over depressie en hij brengt ook een aantal nummers. Wees er snel bij want de interesse is groot.
Wilt u een gesigneerd exemplaar van ‘Hersenorkaan’? Dat kan!
Er zijn twee manieren om een gesigneerd exemplaar te bekomen.
- Mijn zeer gedreven Standaard Boekhandelaar in Tielt – mijn buurman! – bedacht een eenvoudig systeem zodat u, zonder enige verzendkosten en binnen de vier dagen mijn gesigneerde boek kunt ophalen bij de SB in uw buurt. Even uitleggen.
Zoek op http://standaardboekhandel.be naar ‘Hersenorkaan’. KIik onder ‘afhalen na 30 min’ voor ‘Ik kies een andere winkel’ en vul dan 8700 Tielt in. Postcode is belangrijk want er is ook een Tielt in Vlaams-Brabant.
Kies dus voor de bovenste winkel.De klant doorloopt het proces van “de aankoop”. Bestaande klanten loggen in. Andere klanten kiezen om door te gaan zonder account of om er een nieuw aan te maken.
VOORUITBETALING verplicht (19,99) want het wordt een gesigneerd en dus gepersonaliseerd boek. Laatste stap: Binnen het kwartier wordt de klant bij elke reservatie per e-mail gecontacteerd met volgende twee vragen: 1/ wat moet er in het boek komen? Gewoon naam of een opdracht? 2/ naar welke winkel sturen we dit boek op? Ik ga daarna langs bij mijn buurman om uw boek te signeren. - Wie geen SB in de buurt heeft of in Nederland woont, kan een gesigneerd exemplaar ook bij mij bestellen op hersenorkaanbestellingen@gmail.com. Ik geef u het bedrag inclusief verzendkosten (voor België: 25 euro/voor Nederland 30 euro), u maakt het over en geeft me uw adres, en u krijgt het na een paar dagen thuis. Wilt u gewoon mijn handtekening of een persoonlijke opdracht voor een familielid of geliefde? Dat kan natuurlijk ook.
Nieuw boek ‘Hersenorkaan’ is verschenen
Eindelijk kon ik deze week Hersenorkaan, waaraan ik drie jaar heb gewerkt, in handen nemen. Een gevoel dat met niets te vergelijken valt. Het boek, literaire non-fictie, gaat over de depressie die me in de zomer van 2017 te pakken kreeg. Over de donkere kelder waarin ik belandde maar vooral over de weg terug naar boven. Over fotografie, de zee en het gevecht om te genezen. Ik schreef het boek vooral voor mensen die zelf aan een depressie lijden, en voor hun geliefden. Ik schreef het ook om het taboe rond depressie, dat helaas nog steeds bestaat, mee te doorbreken. Hersenorkaan ligt sinds dinsdag in de boekhandel maar is ook online te bestellen via onder meer bol.com.
Dit weekend staat er een interview van vijf pagina’s in Zeno Boeken van De Morgen. U kunt het hieronder lezen.
De Ronde van Vlaanderen: koers is labeur met andere middelen
Coronatijden: vreemde tijden voor iedereen, en dus ook voor wie van koers houdt. We kunnen geen koers kijken, maar wel lezen.
Op Twitter volg ik al een tijd Koen Lemmens (@uwdienstwillige; hij is er nu even niet actief), die naast jurist ook een groot koersliefhebber is. Hij stuurt me regelmatig zijn parels van stukken over koers, die ik hier graag publiceer.
Koen Lemmens (1976) studeerde rechten in Brussel en Firenze. Hij doceert publiekrecht en mensenrechten aan de KU Leuven, de VU Brussel en Global Campus of Human Rights (Venetië). Cooralsnog publiceerde hij vooral vakliteratuur.
Al sinds zijn kindertijd is hij gefascineerd door wielrennen, met name de culturele dimensie ervan boeit hem. De koers, dat is toch vooral het doorvertellen van de verhalen, obsessies en bezorgdheden van de vorige generaties.
Ik heb een man gekend die ontzettend rijk was. Doorgaans zegt men dan zo rijk als het water diep is, maar in zijn geval zou dat enkel gepast zijn indien Deme en Jan De Nul nog snel even een paar maanden zouden gaan baggeren. Zo rijk was hij, dat in zijn keuken een Oude Meester hing, een werk zoals er wereldwijd slechts enkele in privé-bezit waren. Om maar te zeggen, hier hadden we niet te maken met iemand die op de kleintjes moest letten. In sterrenrestaurants in Europa en erbuiten was hij kind aan huis. Als hij zou willen meermaals daags zelfs. “Maar weet gij”, zo vroeg hij mij eens “waar ge de beste mosselen eet?” Zijn ogen lichtten op van pure, culinaire voorpret. “Daar!”, en hij wees in de richting van het volkscafé waar zijn arbeiders ’s middags gingen schaften, “bij Lucien van d’Elfurenmis!”. “Friet in ossenvet gebakken, mosselen in een kastrol met veel selder en juin. Beter kan niet, echt niet. Als chefs het gerecht willen verbeteren, met nobelere ingrediënten, dan”, en hier onderbrak hij even om te kijken of zijn vrouw, die zich de beschetenheid van de betere klassen wel eigen gemaakt had, hem niet hoorde, “verkloten ze – ik mag dat toch zo zeggen he ? – het hele gerecht.” Dat zei dus een man die alleen al aan de amuse kon zeggen of hij bij Ducasse, Blanc of Troisgros zat.
Wat goed is, al is het dan simpel en volks, moet niet verbeterd worden. Hadden ze dat inzicht maar gehad bij de Ronde van Vlaanderen. Lees verder
“De Driedaagse van de Panne telt 1 dag! Nu gij”
Coronatijden: vreemde tijden voor iedereen, en dus ook voor wie van koers houdt. Gisteren zond Sporza de fijne docu ‘De Ronde 103’ uit en geregeld kunnen wielerfans op sporza.be stemmen welke klassieker van weleer ze nog eens heruitgezonden willen zien.
Op Twitter volg ik al een tijd Koen Lemmens (bio: zie onderaan dit stuk), die naast jurist ook een groot koersliefhebber is. Hij postte op Twitter een fijn stukje over de Driedaagse van de Panne, dat ik hier met zijn toestemming mag overnemen. Geniet ervan!
De Driedaagse van de Panne, een efficiëntie-oefening
Nog niet zo heel lang geleden, 20 à 25 jaar schat ik, werd wielrennen niet heel erg au sérieux genomen. Dat was lang voor politici, zakenlui en managers met meer tijd dan werk zich velocipedisch in de openbaarheid durfden vertonen. Koers, dat was toch eerder een zaak van mannen in rare kledij, met zo’n Ome Willem-petje op en een rare worstenhelm in de achterzak. Wielrennen dat was de affaire van mensen die Onze-Lieve-Heer de zaligheid voorspeld had. Lees verder
September
Omdat ik volop bezig ben met mijn nieuwe boek, dat gaat over de depressie waarmee ik anderhalf jaar lang worstelde, is er minder tijd om aandacht te besteden aan deze site.
Maar: er is beterschap in zicht!
Ik begin met het delen van mijn tweede column voor de nieuwe taalsite van de VRT, die u hier kunt lezen.
Naar aanleiding van het #klimaatdebat werd het een stukje over septisch en sKeptisch; de taalkundige capaciteiten van Herman De Croo; SKEPP en Jean-Marie Dedecker.
Gesigneerd exemplaar?
Ik krijg van lezers vaak de vraag naar een gesigneerd exemplaar van het Groot Vlaams Wielerwoordenboek. Dat kan. Stuur me een mailtje naar anndecraemer@gmail.com en ik zeg u wat u moet doen. Voor 20 euro komt het boek uw kant op.
Lampie en het GVW
Als Belgisch wielerkampioen en ‘skarter’ Yves Lampaert je pas verschenen boek Groot Vlaams Wielerwoordenboek (GVW) aanraadt, ben je een gelukkige en fiere auteur.
Het Groot Vlaams Wielerwoordenboek!
Het is een tijdje stil geweest op deze blog, maar dat komt omdat ik, samen met Michel Wuyts, een aantal maanden bezig was met de finale afwerking van ons Groot Vlaams Wielerwoordenboek. Dat ligt sinds een tweetal weken in de boekhandel en ziet er zo uit:
AUTEUR - Ann De Craemer 