Zes foto’s stonden er bij het interview in deze krant met de voormalige Tieltse burgemeester Luc Vannieuwenhuyze (CD&V), en op elk daarvan kijkt hij zuur. Dat wordt nog eens onderstreept door de titel: ‘Bedrogen en belogen’.

Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 moest zijn partij wijken voor een coalitie van N-VA, Open VLD en S.PA-Groen, waardoor Vannieuwenhuyze ook burgemeester af was. Voor hem  was het ‘een shock’, maar “de steun van vrienden, familie en de bevolking deed mij deugd.” Misschien wil hij met dergelijke uitspraken medelijden oproepen, maar ik vind het een zwaktebod: politiek is nu eenmaal een harde stiel, en Vannieuwenhuyze zit er lang genoeg in om te weten dat er soms coalities – een volstrekt democratisch proces – worden gevormd waardoor je buitenspel komt te staan. Vannieuwenhuyze verwijt de S.PA dat hij hen daags voor de verkiezingen heeft gebeld om te ‘praten’, maar uit verschillende bronnen heb ik vernomen dat CD&V toen niet alleen met de socialisten maar ook met N-VA heeft gebeld: op twee paarden wedden, heet zoiets.

Vannieuwenhuyzes kritiek op de huidige legislatuur is bovendien kort door de bocht. Ja, de prijs van een vuilniszak zal stijgen van 1,5 naar 1,8 euro, maar dat is een koerswijziging van afvalintercommunale IVIO. Indien de prijs van de vuilniszakken stabiel was gebleven, had de inwoner van Tielt de meerkost betaald via de algemene gemeentebelasting, terwijl nu de kost rechtstreeks wordt doorgerekend aan de vervuiler zelf. Grosso modo betekent dat 15 euro extra per jaar per gezin  – peanuts wanneer je kijkt naar de schuldenput die onder CD&V-bewind werd achtergelaten, en die de burger mee zal moeten dempen. Het gaat om een bedrag van 39 miljoen euro, waarvoor CD&V in het verleden op de vingers werd getikt door provinciegouverneur Carl Decaluwé. Vannieuwenhuyze wijt de schulden aan “externe factoren waar je als lokaal bestuur geen vat op hebt, zoals de economische crisis en bankencrisis die ernstige gevolgen hadden voor de inkomst van de stad.” De stad verloor inderdaad 700.000 euro aan Dexia, maar blijft dus nog een put van 38 miljoen euro over, die het gevolg is van te veel investeringen op te korte tijd.

Wat me echter het meest voor de borst stuit, is dat Vannieuwenhuyze met de verkiezingsuitslag naar de Raad voor Verkiezingsbetwistingen is getrokken, omdat er volgens hem sprake was van fraude bij het verstrekken van volmachten. Hij heeft daarbij Tieltse huisartsen met modder beklad, maar het vonnis van de Raad was duidelijk: het ging om “het uiten van louter vage vermoedens die op geen enkele wijze ook maar een begin van waarschijnlijkheid genieten, laat staan bewezen, worden.”

Wie is hier nu eigenlijk bedrogen en belogen?