CD&V-voorzitter Wouter Beke reageert

/ Ann De Craemer

Vandaag reageert CD&V-voorzitter Wouter Beke in De Morgen op mijn opiniestuk van zaterdag over katholieke feestdagen. U kan zijn reactie hierof hieronder lezen.

“Het wordt hoog tijd dat onze feestdagen geseculariseerd worden”, schreef Ann De Craemer daags voor Pinksteren. Wouter Beke reageert. Beke is voorzitter van CD&V.

Democratie is een georganiseerd meningsverschil. De Pruisische generaal Carl von Clausewitz formuleerde het destijds krasser: “Democratie is het voortzetten van de oorlog met vreedzame middelen”. Die ‘vreedzame middelen’ zijn blijkbaar niet altijd evident, te oordelen aan bepaalde opinies. In navolging van Etienne Vermeersch roept nu ook Ann De Craemer op tot eliminatie van CD&V en mijn persoon (DM 26/5).

‘Eliminatie’. U leest het goed. Eliminatie wil volgens de woordenboeken zeggen ‘het verwijderen of wegwerken’. De definitie van een democratie als georganiseerd meningsverschil is ver weg. De verdraagzaamheid van mevrouw De Craemer en mijnheer Vermeersch tegenover mensen en organisaties die het niet volledig eens zijn met hun uitgangspunten is ver zoek. Ondanks het warme weer kreeg ik het er eerlijk gezegd koud van.

Vooraf even dit: bij dit soort tirades neemt men de feiten blijkbaar niet al te ernstig. Ik lees tot mijn verbazing dat ik mij verzet tegen euthanasie bij kinderen, terwijl de CD&V-voorstellen dat tien jaar geleden al mogelijk maakten. Ik lees dat wij een aanfluiting zijn van de scheiding tussen kerk en staat, terwijl die scheiding al sinds 1945 onderdeel uitmaakt van het wezen van onze partij. En geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om de scheiding tussen kerk en staat terug te schroeven. Ik lees dat alle feestdagen katholiek zijn, terwijl we nochtans ook vrije dagen hebben op 1 mei, 11 juli, 21 juli en 11 november… Feestdagen zijn niet katholiek of vrijzinnig, ze zijn een uiting van wie we zijn en waar we vandaan komen. Ze maken deel uit van ons gevarieerde erfgoed. De meeste van die zogenaamd katholieke feestdagen bestaan bovendien in grote delen van de wereld en zijn daar niet door CD&V ingevoerd.

Overigens: ook Yves Desmet sloeg de bal onlangs mis in De Morgen, toen hij schreef dat CD&V zich in 2003 verzette tegen het openstellen van het huwelijk voor holebi’s. In 2001 heb ik op het stichtingscongres van CD&V de partij daar, als voorzitter van de congrescommissie, mee een standpunt doen innemen. We hebben de wet in 2003 ook mee tot stand gebracht.

Maar eigenlijk zijn deze ergerlijke fouten niet eens het meest essentiële. De kernvraag is deze: kunnen mensen het op een beschaafde manier oneens zijn in hun mens- en maatschappijvisie? Mag ik opkomen voor een samenleving die oog heeft voor haar meest kwetsbare leden? En mag ik dat doen vanuit mijn persoonlijke inspiratie en levensovertuiging? In het verleden hoorde ik professor Vermeersch al pleiten voor opgelegde geboortebeperking, naar het voorbeeld van China (Knack, 28/10/2011 ), voor het betalen van premies aan vrouwen die zich laten steriliseren, of voor het ontnemen van het recht op leven van kinderen met een handicap. Heb ik het recht om het daarmee oneens te zijn en die ideeën op een democratische manier te bekampen?

Voor mij is de mens een wezen van vlees en bloed, geen abstract wezen waarover anderen beslissen. Een mens die kansen verdient en voor wie de samenleving mee zorg moet dragen. Ik heb liever niet dat iemand in mijn slaapkamer komt vertellen hoeveel kinderen ik op de wereld mag zetten, en ik ben verontwaardigd als ik hoor zeggen dat geld voor kinderen met een handicap nuttiger aangewend kan worden. Ik kies in dat debat de kant van al die ouders die dagelijks het beste van zichzelf geven om het leven van kinderen met een handicap menselijk en leefbaar te maken.

Een warm Vlaanderen is een Vlaanderen dat iedereen met goed onderwijs en kansen op de arbeidsmarkt de gelegenheid geeft om zijn talenten te ontplooien. Maar ook een Vlaanderen dat zorg draagt voor mensen die het moeilijk hebben, die we niet zonder gezondheidszorg of zonder diploma’s door het leven laten gaan. Mensen die zorg nodig hebben, maar net zo goed een volwaardige plek in ons midden verdienen. Tot spijt van wie het benijdt: geen giftige uitlating ter wereld kan mij beletten om voor die mensvisie te blijven ijveren.

Al zal ik ondertussen wel geregeld het hoofd blijven schudden bij het zien van zoveel haat tegenover alles wat te maken heeft met christelijke cultuur en traditie. Vooral voor een jonge vrouw als Ann De Craemer vind ik dit ronduit verbazend.

Hoe zielig was destijds de discussie over de aanwezigheid van een officiële delegatie bij de heiligverklaring van Pater Damiaan in 2009, terwijl we zo trots zouden moeten zijn op een man die zijn leven gegeven heeft om zorg te dragen voor anderen. In het Amerikaanse parlement staat er een beeldengalerij van alle lidstaten van de VS. Er staat één niet-Amerikaan bij: Pater Damiaan, als vertegenwoordigend beeld voor de deelstaat Hawaï. In ons parlement was hij het voorwerp van resoluties. Triestig.

Ik vraag aan niemand om mijn mening te delen. Zelf zal ik mij nooit als een nieuwe ayatollah opstellen die fatwa’s uitspreekt over mensen en hun meningen en oproept tot eliminatie. Ik ben het met u oneens en precies dat is de kern van de democratie, een georganiseerd meningsverschil. Dat is ook het enige wat ik vraag: respect te hebben voor diegenen die niet (volledig) uw mening delen. Maar dat veronderstelt natuurlijk een minimum aan verdraagzaamheid.

7 gedachtes over “CD&V-voorzitter Wouter Beke reageert”

  1. Ann,

    Vooreerst proficiat met de titel van “jonge vrouw”. Uit de mond van een senator die oproept tot respect voor diegenen die niet dezelfde mening hebben, kan een dergelijke uitspraak in een reactie op een column alleen worden bestempeld als kleinerend.

    Beke reageert op je column zoals het een vertegenwoordiger van de “christen-volkspartij” past, namelijk hij harkt hier en daar wat niet of half onderbouwde argumenten samen en overgiet ze met een sausje van termen zoals “democratie” en “verdraagzaamheid”. Zo hebben we weer een halve krantenpagina gevuld zonder iets wezenlijks te hebben gezegd, moet waarschijnlijk de achterliggende idee zijn geweest van de partijvoorzitter. Het aantal vermeldingen in een nationale krant is nu eenmaal belangrijk in het licht van de nakende verkiezingen, denkt de toekomstig burgemeester van Leopoldsburg waarschijnlijk (onterecht).

    Dat de scheiding van kerk en staat een onderdeel is van het wezen van zijn partij kan deze brave man toch zelf niet geloven. Al een geluk dat Vlaanderen mensen niet zonder gezondsheidszorg door het leven laat gaan. Zo kan deze eerste schepen ook genieten van de zorg die hij klaarblijkelijk dringend nodig heeft.

    Met wie je het bed deelt en hoeveel kinderen je op deze wereldbol zet, zijn zaken die het individu zelfstandig mag beslissen. Wanneer een individu echter ongeneeslijk ziek wordt en uit vrije wil een einde wil maken aan zijn lijden is dit individu echter geen betrokken actor meer voor Beke. Op dat moment mogen anderen (meestal op winst berekende dokters en ziekenhuizen die hun beslissing terzake presenteren op een bedje van christelijke pathetiek) beslissen voor hem … Zoals Rik Torfs enige tijd geleden terecht opmerkte: het blijft een enerzijds en anderzijds verhaal zonder echte wezenlijke inhoud… Zijn reactie op je column is in hetzelfde bedje ziek.

    Al een geluk dat af en toe iemand uit de Vlaamse en met christelijke cultuur doordrenkte polderklei opstaat om tegen deze hypocrisie in te gaan.

    Doe wel en zie niet om (voor alle duidelijkheid: citaat uit de Bijbel, meer bepaald Mattheus 6 vers 3 en 4)

    Mvg

  2. “Jonge vrouw”, ‘k was aan een reactie op Bekes reactie begonnen, maar bij nader inzicht laat ik het voor wat het is. Z’n schrijfsel is zwak, onsamenhangend en -alweer- een vehikel voor marketing; net daarom is hij het niet waard. Ik sluit me aan bij Marc: geen inhoudelijke argumentatie. De essentie en de oorzaak van de discussie worden genegeerd. Beke, als je dit leest, verlicht ons en maak duidelijk wat we moeten denken van een uitspraak als “wie het euthanasiedebat aantrekt, moet ook bereid zijn om het debat over de uitgangspunten van de huidige wet aan te gaan”. Eén ding: ‘eliminatie’ was ongelukkig gekozen, maar we weten allemaal dat het over politieke eliminatie gaat, niet over de fysieke Endlösung van de christen-democraten.

  3. Laten we het citaat er even in het Duits bijnemen: Der Krieg ist nichts als eine Fortsetzung des politischen Verkehrs mit Einmischung anderer Mittel.
    Bron: Vom Kriege I (1835)
    Duidelijk!

  4. Een gebrek aan verdraagzaamheid verwijten, dat slaat nergens op. Dhr. Beke kan er gewoon niet mee omgaan dat Ann met scherpe pen genadeloos tegen hielige huisjes schopt. In zijn opinie probeert hij door gekleurd taalgebruik en het opsommen van universele normen en waarden (waarop de CD&V een patent meent te hebben) de lezer op sluikse manier aan zijn kant te krijgen. Ik mis echter de essentie: inhoudelijke argumentatie. En nog iets wat me stoort, ik citeer: “vooral voor een jonge vrouw….”
    Beste heer Beke, het past niet in uw vrouwbeeld, maar wen er maar alvast aan: er zijn jonge vrouwen die een eigen mening hebben die er toe doet!

  5. Hoe kan u nu zonder blozen beweren dat de christendemocraten de scheiding van kerk en staat steunen als meneer pastoor nog jaren na de scheiding verkondigt aan de mensen de ze op de christendemocraten moeten stemmen willen ze in de hemel komen? En hoe zit het dan met de kruisjes aan de muren in de ambtenaarsgebouwen die er pas in 1999 door de paarse regering zijn afgehaalt? Dit bewijst weeral dat u net zoals uw voorgangers totaal geen ruggegraat hebt. Als u ook nog maar een greintje fatsoen had zou u tenminste toegeven dat de christendemocraten jarenlang geprofiteert hebben van de kerk om zieltjes te winnen voor hun partij. En ik hoop ten zeerste dat u uw hoofd nog vaak mag schudden want wij doen het een goede halve eeuw na de scheiding van kerk en staat nog steeds dagelijks bij het zien van een onuitgevoerde grondwet.

Reacties zijn gesloten.