Het achterhoedefeminisme van de Bart Smit-critici

47d30c12-2ac1-11e3-b9d3-c9a838b0837f_original.jpg.h380

Ik krijg het werkelijk op mijn heupen van de heisa dezer dagen rond de zogenaamd ‘rolbevestigende’ speelgoedcatalogus van Bart Smit – zie ook dit opiniestuk in De Morgen van vandaag. Is het geloof van die zogenaamde feministes in de spontaneïteit van kinderen dan zo klein dat ze denken dat meisjes alleen met poppen spelen en jongens met boormachines omdat ze daar voorbeelden van zien in speelgoedfolders? Waarom per se biologische verschillen – meisjes doen bijvoorbeeld minder graag stoere en gevaarlijke spelletjes dan jongens – willen wegtoveren of zelfs omkeren? Zou de wereld beter zijn als meisjes met een boormachine spelen en jongens met een pop? Boys will be boys and girls will be girls. Ik heb een neefje en nichtje en niets belet mijn neefje met poppen te spelen, maar dat zegt hem hoegenaamd niets. Dat is niet de schuld van de speelgoedcatalogi, evenmin als het hun schuld is dat mijn nichtje liever geen wormen uit het gras haalt of in bomen klimt. Dames van het Vrouwen Overleg Komitee en andere feministische theekransclubjes, ga lekker weer aan het breien en richt uw pijlen op reële problemen van vrouwen/meisjes, maar daarvoor zal u verder dan België/Nederland en zelfs het Westen moeten kijken. Ga eens met mij mee naar Iran, en leer daar wat écht seksisme is. Voor mijn uitgebreide mening in essayvorm over wat ik ‘achterhoedefeminisme’ noem: zie het nieuwe papieren nummer van HP/De Tijd, dat op 16 oktober verschijnt.