Ze knijpt haar ogen tot spleetjes. Houdt het hoofd schuin, laat haar elleboog op haar knie rusten en duwt haar wijsvinger tegen haar rechterslaap: tijd om na te denken. Een paar seconden later priemt diezelfde vinger in mijn richting. ‘Hoge hakjes wil ik graag, zoals die van jou, en oorringen zoals jij die hebt.’ Lees verder →