Vandaag begint de lente, en dat betekent dat in Iran het nieuwe jaar of ‘Noruz’ wordt gevierd. Noruz is het grootste feest van het land en betekent het begin van twaalf dagen vakantie voor alle Iraanse schoolkinderen. Het tijdstip van de overgang naar het nieuwe jaar wordt bepaald door het moment waarop de zon pal boven de evenaar staat. Noruz is dan ook het feest van de terugkeer van de zon en het licht. Wie met de Iraniërs wil meevieren, moest vanmorgen precies om 6.14u het begin van de lente verwelkomen. In Iran gaat dan het jaar 1391 in.

In elk Iraans huishouden wordt met Noruz de tafel met de Haft Sin (zie foto) opgesteld, wat letterlijk betekent ‘De Zeven S’. Typische producten van het voorjaar worden daarop uitgestald, die in het Perzisch allemaal met de letter ‘s’ of ‘Sin’ beginnen, zoals bijvoorbeeld sib of appels, die schoonheid en gezondheid symboliseren, en serkeh of azijn, symbool voor leeftijd en geduld. Ook typisch voor Noruz is dat Iraniërs ter voorbereiding van het feest hun huizen en Perzische tapijten grondig schoonmaken en nieuwe kleren kopen. Op Noruz zelf wordt er tijd gemaakt voor bezoekjes aan vrienden en familie. Eerst worden de oudsten van de familie bezocht, daarna de rest van de familie, en nog daarna de vrienden.

Het Noruz-feest is erg oud en dateert van voor de komst van de islam naar Iran. Het feest wordt niet alleen in Iran gevierd, maar bijvoorbeeld ook in Afganistan en Tadzijkistan.

Ik wens alle Iraniërs waar ook ter wereld een gelukkig nieuwjaar, en een lente waarin een groene wind van verandering door het land mag waaien. Als die wind er is, keer ik op het eerste vliegtuig terug naar Iran.